[ Pobierz całość w formacie PDF ]
TOM CAIN
ZABI
Ę
KSI
Ħņ
N
ġ
Z j
ħ
zyka angielskiego przeło
Ň
yła Monika Wi
Ļ
niewska
Uwaga, autora.
Ksi
ĢŇ
ka
The Accident Man
zainspirowana została prawdziwymi wydarzeniami,
ogólno
Ļ
wiatow
Ģ
reakcj
Ģ
na nie i otaczaj
Ģ
cymi je nieustaj
Ģ
cymi spekulacjami. Tam, gdzie było
to istotne, starałem si
ħ
Ļ
ci
Ļ
le trzyma
ę
faktów. Niemniej jednak powie
Ļę
ta stanowi
zdecydowanie fikcj
ħ
literack
Ģ
. Kategorycznie zaprzeczam temu, bym opisywał rzekomo
autentyczny spisek, który jakim
Ļ
cudem do tej pory pozostawał nieujawniony lub
zatuszowany. Dziennikarz
Ļ
ledczy b
Ģ
d
Ņ
policyjny detektyw próbuje znale
Ņę
odpowied
Ņ
na
pytanie: „Co si
ħ
naprawd
ħ
wydarzyło?”. Jako pisarz starałem si
ħ
korzysta
ę
z własnej
wyobra
Ņ
ni, by sformułowa
ę
odpowied
Ņ
na zupełnie inne, hipotetyczne zapytanie: „A
gdyby...?”.
Wst
ħ
p
Nocne powietrze pulsowało gor
Ģ
cem, a morskie fale leniwie obmywały kamienist
Ģ
pla
Ňħ
.
Na drewnianym molo stał stra
Ň
nik, ale było dziesi
ħę
po dziesi
Ģ
tej, nieba nie
roz
Ļ
wietlał ksi
ħŇ
yc, wi
ħ
c człowiek z kałasznikowem nie widział Samuela Carvera, płyn
Ģ
cego
pod wodami Adriatyku, nie słyszał, jak ten wynurza si
ħ
pod molo, nie wykrył jego obecno
Ļ
ci
tu
Ň
pod swymi stopami.
Carver płyn
Ģ
ł powoli i bezgło
Ļ
nie w stron
ħ
brzegu, gdzie woda była najpłytsza. Zdj
Ģ
ł
mask
ħ
, płetwy i kamizelk
ħ
wyporno
Ļ
ciow
Ģ
, do której miał przymocowan
Ģ
butl
ħ
z tlenem.
Przypi
Ģ
ł mask
ħ
i płetwy do haczyków z boku kamizelki, po czym delikatnie zanurzył sprz
ħ
t w
wodzie, by opadł na dno morza.
Zaczekał, a
Ň
usłyszy w oddali d
Ņ
wi
ħ
k helikoptera, a dopiero potem przyj
Ģ
ł pozycj
ħ
startow
Ģ
u dołu drabinki, która schodziła do wody na ko
ı
cu molo. Liczył na ludzk
Ģ
natur
ħ
.
Kiedy
Ļ
migłowiec b
ħ
dzie przelatywał nad jego głow
Ģ
, m
ħŇ
czyzna spojrzy w gór
ħ
. Ka
Ň
dy by
tak zrobił, zwłaszcza gdyby na pokładzie znajdował si
ħ
jego szef.
Do ud Carver miał przypi
ħ
te dwa nieprzemakalne woreczki. Kiedy łoskot wirnika
osi
Ģ
gn
Ģ
ł szczytowe nat
ħŇ
enie, otworzył jeden z nich i wyj
Ģ
ł klasyczny weterynaryjny pistolet
pneumatyczny. Zaczekał, a
Ň
nad jego głow
Ģ
pojawi
Ģ
si
ħ
reflektory l
Ģ
duj
Ģ
cego helikoptera.
Nast
ħ
pnie wzi
Ģ
ł gł
ħ
boki oddech, chwycił si
ħ
drabiny i podci
Ģ
gn
Ģ
ł w gór
ħ
.
Opadł płasko na deski i podniósł głow
ħ
, by si
ħ
przekona
ę
,
Ň
e stra
Ň
nik nadal obserwuje
Jetrangera Bell 206, który zawisł w powietrzu jakie
Ļ
czterysta metrów dalej, a nast
ħ
pnie opadł
w dół, by wyl
Ģ
dowa
ę
na prywatnym l
Ģ
dowisku dla helikopterów. Plecy m
ħŇ
czyzny stanowiły
idealny cel dla pocisku ze
Ļ
rodkiem usypiaj
Ģ
cym, który Carver wystrzelił z pistoletu.
Podbiegł i złapał stra
Ň
nika, nim ten zd
ĢŇ
ył upa
Ļę
, nie chc
Ģ
c nikogo alarmowa
ę
odgłosem
upadaj
Ģ
cego ciała. Usun
Ģ
ł pocisk i wrzucił go do wody. Nast
ħ
pnie udał si
ħ
w kierunku
posiadło
Ļ
ci, szykuj
Ģ
c si
ħ
do wykonania zadania.
Samuel Carver sprawiał,
Ň
e złe rzeczy przytrafiały si
ħ
jeszcze gorszym ludziom. Jego
obecnym celem był czterdziestotrzyletni rodowity Alba
ı
czyk, który nazywał si
ħ
Skender
Visar. Oficjaln
Ģ
nazw
Ģ
tego, czym zajmował si
ħ
Visar, był przemyt ludzi, lecz Carver wolał
bardziej tradycyjne okre
Ļ
lenie jego pracy. Jego zdaniem Alba
ı
czyk był handlarzem
niewolników.
Visar drog
Ģ
morsk
Ģ
sprowadzał w kontenerach ludzi z Chin, Afryki i dawnych krajów
komunistycznych Europy Wschodniej. M
ħŇ
czyzn wysyłał do pracy w polu i zakładach
wyzyskuj
Ģ
cych sił
ħ
robocz
Ģ
do wykonywania prac, które mieszka
ı
cy Zachodu uwa
Ň
ali za
uwłaczaj
Ģ
ce ich godno
Ļ
ci. Kupował kobiety od rodzin tak przera
Ņ
liwie biednych,
Ň
e gotowe
były sprzeda
ę
własnych przyjaciół i krewnych; nast
ħ
pnie biciem zmuszał je do
posłusze
ı
stwa, faszerował dragami i bezlito
Ļ
nie zmuszał do pracy w nale
ŇĢ
cych do niego
burdelach, barach i salonach masa
Ň
u, rozrzuconych po całej Europie i Stanach
Zjednoczonych. Niewielu niewolników było w stanie przetrwa
ę
co
Ļ
takiego dłu
Ň
ej ni
Ň
dwa
lub trzy lata, ale Visar miał to gdzie
Ļ
. Przez ten czas stukrotnie zwracał mu si
ħ
koszt ich
kupna, transportu i
Ň
ało
Ļ
nie skromnego utrzymania. A tam, sk
Ģ
d pochodzili, pozostało ich
jeszcze całe mnóstwo, niezliczone tysi
Ģ
ce.
Niewolnictwo stanowiło dynamicznie rozwijaj
Ģ
c
Ģ
si
ħ
gał
ĢŅ
przemysłu przest
ħ
pczego,
a czerpane z niego zyski szybko doganiały profity z nielegalnego handlu broni
Ģ
i
narkotykami. W pewien sposób ten model biznesu był znacznie zmy
Ļ
lniejszy: karabin albo
gram kokainy mo
Ň
na było sprzeda
ę
tylko raz, a seksniewolnic
ħ
dziesi
ħę
razy w ci
Ģ
gu jednej
nocy. Ale łatwe pieni
Ģ
dze niosły ze sob
Ģ
ostr
Ģ
rywalizacj
ħ
. Visar
Ň
ył w stanie permanentnej
zawodowej paranoi, nieustannie wypatruj
Ģ
c wrogów, czujny wobec ka
Ň
dego potencjalnego
zagro
Ň
enia swej pozycji, rzeczywistego czy te
Ň
wyimaginowanego.
Odpoczywał wła
Ļ
nie na swym pi
ħę
dziesi
ħ
ciometrowym jachcie,
Ň
egluj
Ģ
c wraz z
rodzin
Ģ
po dalmaty
ı
skim wybrze
Ň
u Chorwacji, kiedy si
ħ
dowiedział,
Ň
e jeden z jego
starszych asystentów, Ergon Ali, próbował dobi
ę
targu z konkurencyjnym bossem. Informacja
ta nie była prawdziwa, puszczono j
Ģ
w obieg wył
Ģ
cznie po to, by go zwie
Ļę
, ale odniosła
zamierzony skutek.
Visar wysłał czteroosobow
Ģ
ekip
ħ
do berli
ı
skiego klubu ze striptizem, który słu
Ň
ył
jako baza Alego. Stłukli Alego do nieprzytomno
Ļ
ci kolb
Ģ
mossberga, wrzucili do baga
Ň
nika
mercedesa klasy S, naszpikowali heroin
Ģ
i ruszyli autostrad
Ģ
na południe. Czterna
Ļ
cie godzin
pó
Ņ
niej dotarli do Splitu, miasta na wybrze
Ň
u Chorwacji, które swego czasu stanowiło
ulubione miejsce letniego wypoczynku rzymskich cesarzy. Ludzie Visara ponownie
nafaszerowali Alego dragami, by był cicho, nast
ħ
pnie udali si
ħ
mercem na prom, który
przetransportował ich na wysp
ħ
Hvar. Na promie obok nich stał kamper pełen australijskich
studentów podró
Ň
uj
Ģ
cych po Europie. Trzygodzinn
Ģ
przepraw
ħ
ludzie Visara sp
ħ
dzili w
barze, dorównuj
Ģ
c Australijczykom w ilo
Ļ
ci wypitego piwa. Oprócz nich w barze znajdowała
si
ħ
tylko jedna osoba, siedz
Ģ
ca w k
Ģ
cie: brodaty m
ħŇ
czyzna w znoszonej panamie na głowie,
z lornetk
Ģ
na szyi, s
Ģ
cz
Ģ
cy herbat
ħ
i oboj
ħ
tnie przegl
Ģ
daj
Ģ
cy podr
ħ
cznik po
Ļ
wi
ħ
cony
obserwowaniu ptaków.
Kiedy ludzie Visara dotarli do willi, wrzucili Ergona Alego do piwnicy, zwi
Ģ
zanego i
zakneblowanego. Nie chcieli marnowa
ę
czasu swego szefa, wi
ħ
c przez reszt
ħ
nocy i cały
nast
ħ
pny dzie
ı
bili, razili pr
Ģ
dem i na wpół topili człowieka, który jeszcze niedawno był ich
przyjacielem. Dopiero doszedłszy do przekonania,
Ň
e Ali ju
Ň
, ju
Ň
ma si
ħ
złama
ę
, zadzwonili
do Skendera Visara, by go poinformowa
ę
,
Ň
e wszystko zostało przygotowane na jego
przyjazd. Nim Visar si
ħ
rozł
Ģ
czył, wirnik jego
Ļ
migłowca zacz
Ģ
ł si
ħ
obraca
ę
. Wyje
Ň
d
Ň
ał, by
nada
ę
ostateczny szlif przesłuchaniu Ergona Alego. A Samuel Carver, któremu teraz nie w
głowie było obserwowanie ptaków, czekał na niego.
Carver przykucn
Ģ
ł w cieniu na ko
ı
cu l
Ģ
dowiska. Visar i jego ochroniarz zd
ĢŇ
yli ju
Ň
uda
ę
si
ħ
w stron
ħ
głównego budynku, gdzie na Ergona Alego czekało jego przeznaczenie.
Pilot został kilka minut dłu
Ň
ej, by wszystko powył
Ģ
cza
ę
i sprawdzi
ę
, ale w ko
ı
cu on tak
Ň
e si
ħ
oddalił. Carver zaczekał do chwili, a
Ň
zyskał pewno
Ļę
,
Ň
e jest zupełnie sam, po czym
przemkn
Ģ
ł po l
Ģ
dowisku w stron
ħ
milcz
Ģ
cej maszyny.
Bell 206 był koniem poci
Ģ
gowym nieboskłonu, wprowadzonym do u
Ň
ytku w 1967
roku. Od tamtej pory niewiele si
ħ
zmienił. Tył samolotu składał si
ħ
z długiej belki ogonowej,
na której ko
ı
cu znajdował si
ħ
wirnik ogonowy i statecznik kierunkowy, wystaj
Ģ
ce nad belk
Ģ
i
pod ni
Ģ
niczym przechylone płetwy rekina. Statecznik przytwierdzony był do reszty
helikoptera za pomoc
Ģ
czterech
Ļ
rub, tworz
Ģ
cych prostok
Ģ
t.
Carver zało
Ň
ył r
ħ
kawiczki, si
ħ
gn
Ģ
ł do drugiego woreczka na udzie, wyj
Ģ
ł z niego
klucz francuski i odkr
ħ
cił dwie dolne
Ļ
ruby. Nast
ħ
pnie minipił
Ģ
przeci
Ģ
ł do połowy ka
Ň
d
Ģ
z
nich, znacz
Ģ
co je osłabiaj
Ģ
c. Delikatnie wkr
ħ
cił je z powrotem, bardzo uwa
Ň
aj
Ģ
c, by ich nie
przełama
ę
. Nast
ħ
pnie odkr
ħ
cił dwie górne
Ļ
ruby, dokładnie w taki sam sposób jak dolne. Tym
razem przeci
Ģ
ł je do ko
ı
ca, tu
Ň
przy główkach. Wsadził trzony
Ļ
rub do swego woreczka, po
czym u
Ň
ył niewielkich kawałeczków przypominaj
Ģ
cego kit Blu-Taca, by wsun
Ģę
główki
Ļ
rub
z powrotem do statecznika kierunkowego, dokładnie tam, gdzie znajdowały si
ħ
jeszcze chwil
ħ
wcze
Ļ
niej. Uwa
Ň
ne ogl
ħ
dziny helikoptera ujawniłyby to, co zrobił Carver. Ale dzisiaj
zm
ħ
czony pilot z cał
Ģ
pewno
Ļ
ci
Ģ
jedynie pobie
Ň
nie sprawdzi maszyn
ħ
przed startem.
Carver wykonał cał
Ģ
procedur
ħ
jeszcze raz w my
Ļ
lach, chc
Ģ
c mie
ę
pewno
Ļę
,
Ň
e
uczynił wszystko, co nale
Ň
ało, po czym oddalił si
ħ
w stron
ħ
molo. Kiedy stra
Ň
nik si
ħ
przebudził, po Samuelu Carverze ju
Ň
dawno nie było
Ļ
ladu.
Długo trwało, nim Ergon Ali wreszcie umarł, do samego ko
ı
ca zapewniaj
Ģ
c o swej
niewinno
Ļ
ci i lojalno
Ļ
ci.
ĺ
witało, kiedy Skender Visar wrócił na pokład helikoptera. Był
zm
ħ
czony i zatroskany, obawiał si
ħ
niebezpiecznej, kosztownej wojny gangów i zastanawiał
si
ħ
, kto nast
ħ
pny go zdradzi. Pragn
Ģ
ł wróci
ę
na swoj
Ģ
łód
Ņ
. Pilot nie chciał jeszcze bardziej go
rozdra
Ň
nia
ę
, wi
ħ
c pospiesznie wykonał procedury startowe i jak najszybciej oderwał Bella od
ziemi.
Znajdowali si
ħ
osiem kilometrów od brzegu, gdy zacz
ħ
ły si
ħ
wibracje. Instynkt pilota
nakazywał mu zawróci
ę
, wiedział jednak,
Ň
e Visar by na to nie pozwolił, przyspieszył wi
ħ
c,
by czym pr
ħ
dzej dotrze
ę
do celu podró
Ň
y.
Gdy helikopter przyspieszył, powietrze jeszcze szybciej zacz
ħ
ło omiata
ę
statecznik
kierunkowy, przechylaj
Ģ
c go na boki. Gdyby wszystkie cztery
Ļ
ruby przytwierdzaj
Ģ
ce tkwiły
mocno na swoim miejscu, utrzymałyby statecznik w pionie i bezruchu. Ale jako
Ň
e brakowało
górnych
Ļ
rub, osłabione dolne
Ļ
ruby si
ħ
rozchwiały, w efekcie czego statecznik zacz
Ģ
ł si
ħ
rusza
ę
. I im bardziej pilot przyspieszał, tym mocniej trzepotał statecznik.
Podczas startu helikoptera odst
ħ
p pomi
ħ
dzy statecznikiem a
ĺ
miglem ogonowym
wynosił mniej wi
ħ
cej trzydzie
Ļ
ci centymetrów. Ale wraz z ka
Ň
d
Ģ
wibracj
Ģ
odległo
Ļę
ta
zmniejszała si
ħ
... dwadzie
Ļ
cia pi
ħę
centymetrów... dziesi
ħę
... coraz bli
Ň
ej, a
Ň
statecznik
zderzył si
ħ
z obracaj
Ģ
cymi si
ħ
łopatami ze straszliw
Ģ
sił
Ģ
, natychmiast blokuj
Ģ
c
Ļ
migło
niczym kij od miotły wci
Ļ
ni
ħ
ty pomi
ħ
dzy szprychy w kole. Nagłe i gwałtowne wytracenie
pr
ħ
dko
Ļ
ci oderwało łopatki
Ļ
migła od helikoptera, dwie pozostałe
Ļ
ruby statecznika złamały
si
ħ
niczym grissini, po czym całe usterzenie ogonowe run
ħ
ło do Adriatyku, któremu
promienie wschodz
Ģ
cego sło
ı
ca nadawały niesamowity połysk.
Helikopter zacz
Ģ
ł si
ħ
teraz z coraz wi
ħ
ksz
Ģ
pr
ħ
dko
Ļ
ci
Ģ
obraca
ę
wokół własnej osi.
Skender Visar, który ze spokojem sprawował nadzór nad
Ļ
mierci
Ģ
i upodleniem tak wielu
ludzkich istnie
ı
, na swój nieuchronnie zbli
Ň
aj
Ģ
cy si
ħ
koniec zareagował i
Ļ
cie zwierz
ħ
cym
skowytem przera
Ň
enia. Pilot wył
Ģ
czył po prostu silnik, pozwalaj
Ģ
c głównym
Ļ
migłom
obraca
ę
si
ħ
niczym skrzydłom wiatraka. Na krótk
Ģ
chwil
ħ
przywrócony został spokój. Kabina
przestała wirowa
ę
. Visar u
Ļ
miechn
Ģ
ł si
ħ
słabo w desperackiej próbie zatuszowania własnego
tchórzostwa. Pilot zacz
Ģ
ł wysyła
ę
sygnał mayday, wzywaj
Ģ
c pomocy.
Jetranger Bell 206 poddany autorotacji spada z pr
ħ
dko
Ļ
ci
Ģ
dwudziestu o
Ļ
miu
kilometrów na godzin
ħ
. Je
Ļ
li za sterami znajduje si
ħ
do
Ļ
wiadczony pilot, szanse na wyj
Ļ
cie z
tego cało s
Ģ
spore, nawet w przypadku wodowania. Jednak Carver liczył na co
Ļ
jeszcze.
ĺ
migło ogonowe helikoptera jest zasilane przez wał nap
ħ
dowy, który biegnie od silnika
wzdłu
Ň
belki ogonowej, ale pr
Ģ
d nie mo
Ň
e by
ę
przekazany z wału do
Ļ
migła bez pomocy
skrzyni biegów. Skrzyni
ħ
t
ħ
stanowi ci
ħŇ
ki kawał metalu znajduj
Ģ
cy si
ħ
na jednym ko
ı
cu
belki, pełni
Ģ
cy rol
ħ
przeciwwagi dla kabiny i silnika na drugim ko
ı
cu. Kiedy wi
ħ
c
Ļ
migło
oderwało si
ħ
od helikoptera, wyszarpn
ħ
ło skrzyni
ħ
biegów z miejsca, gdzie była umocowana,
i pozostawiło j
Ģ
zwisaj
Ģ
c
Ģ
z wału nap
ħ
dowego na otwartym ko
ı
cu zniszczonej belki
ogonowej. Pozostała w takiej pozycji przez dziesi
ħę
, mo
Ň
e pi
ħ
tna
Ļ
cie sekund, ci
Ģ
gni
ħ
ta w dół
przez sił
ħ
grawitacji i smagana wiatrem. Nast
ħ
pnie poł
Ģ
czenie z wałem nap
ħ
dowym zostało
przerwane i skrzynia biegów doł
Ģ
czyła do spadaj
Ģ
cych do morza szcz
Ģ
tków maszyny.
Pozbawiony jej wagi Jetranger utracił wszelkie pozory równowagi. W jednej
sekundzie pilot spogl
Ģ
dał w niebo; w nast
ħ
pnej znajdował si
ħ
twarz
Ģ
do morza, za
Ļ
helikopter
nie był ju
Ň
działaj
Ģ
cym samolotem, lecz trumn
Ģ
ze szkła i metalu, gwałtownie spadaj
Ģ
c
Ģ
w
stron
ħ
wzburzonej wody. Pilot miał w uszach jedynie szale
ı
czy p
ħ
d powietrza i
Ļ
miertelnie
przera
Ň
ony wrzask Skendera Visara.
Samuel Carver spał twardo, gdy zgin
Ģ
ł przemytnik ludzi. Kilka godzin wcze
Ļ
niej
dopłyn
Ģ
ł do wypo
Ň
yczonej motorówki, któr
Ģ
zacumował tu
Ň
za cyplem zatoki, w której
usytuowana była willa Visara.
ĺ
ci
Ģ
gn
Ģ
ł piank
ħ
, wytarł si
ħ
i wło
Ň
ył d
Ň
insy oraz lu
Ņ
n
Ģ
bawełnian
Ģ
koszul
ħ
. Nast
ħ
pnie wrócił do miasteczka na Hvarze, gdzie si
ħ
zatrzymał,
zacumował motorówk
ħ
i zjadł pó
Ņ
n
Ģ
kolacj
ħ
w restauracji z widokiem na morze. Zamówił
grillowane owoce morza i butelk
ħ
schłodzonego posip cara, młodego białego wina z
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl adbuxwork.keep.pl
TOM CAIN
ZABI
Ę
KSI
Ħņ
N
ġ
Z j
ħ
zyka angielskiego przeło
Ň
yła Monika Wi
Ļ
niewska
Uwaga, autora.
Ksi
ĢŇ
ka
The Accident Man
zainspirowana została prawdziwymi wydarzeniami,
ogólno
Ļ
wiatow
Ģ
reakcj
Ģ
na nie i otaczaj
Ģ
cymi je nieustaj
Ģ
cymi spekulacjami. Tam, gdzie było
to istotne, starałem si
ħ
Ļ
ci
Ļ
le trzyma
ę
faktów. Niemniej jednak powie
Ļę
ta stanowi
zdecydowanie fikcj
ħ
literack
Ģ
. Kategorycznie zaprzeczam temu, bym opisywał rzekomo
autentyczny spisek, który jakim
Ļ
cudem do tej pory pozostawał nieujawniony lub
zatuszowany. Dziennikarz
Ļ
ledczy b
Ģ
d
Ņ
policyjny detektyw próbuje znale
Ņę
odpowied
Ņ
na
pytanie: „Co si
ħ
naprawd
ħ
wydarzyło?”. Jako pisarz starałem si
ħ
korzysta
ę
z własnej
wyobra
Ņ
ni, by sformułowa
ę
odpowied
Ņ
na zupełnie inne, hipotetyczne zapytanie: „A
gdyby...?”.
Wst
ħ
p
Nocne powietrze pulsowało gor
Ģ
cem, a morskie fale leniwie obmywały kamienist
Ģ
pla
Ňħ
.
Na drewnianym molo stał stra
Ň
nik, ale było dziesi
ħę
po dziesi
Ģ
tej, nieba nie
roz
Ļ
wietlał ksi
ħŇ
yc, wi
ħ
c człowiek z kałasznikowem nie widział Samuela Carvera, płyn
Ģ
cego
pod wodami Adriatyku, nie słyszał, jak ten wynurza si
ħ
pod molo, nie wykrył jego obecno
Ļ
ci
tu
Ň
pod swymi stopami.
Carver płyn
Ģ
ł powoli i bezgło
Ļ
nie w stron
ħ
brzegu, gdzie woda była najpłytsza. Zdj
Ģ
ł
mask
ħ
, płetwy i kamizelk
ħ
wyporno
Ļ
ciow
Ģ
, do której miał przymocowan
Ģ
butl
ħ
z tlenem.
Przypi
Ģ
ł mask
ħ
i płetwy do haczyków z boku kamizelki, po czym delikatnie zanurzył sprz
ħ
t w
wodzie, by opadł na dno morza.
Zaczekał, a
Ň
usłyszy w oddali d
Ņ
wi
ħ
k helikoptera, a dopiero potem przyj
Ģ
ł pozycj
ħ
startow
Ģ
u dołu drabinki, która schodziła do wody na ko
ı
cu molo. Liczył na ludzk
Ģ
natur
ħ
.
Kiedy
Ļ
migłowiec b
ħ
dzie przelatywał nad jego głow
Ģ
, m
ħŇ
czyzna spojrzy w gór
ħ
. Ka
Ň
dy by
tak zrobił, zwłaszcza gdyby na pokładzie znajdował si
ħ
jego szef.
Do ud Carver miał przypi
ħ
te dwa nieprzemakalne woreczki. Kiedy łoskot wirnika
osi
Ģ
gn
Ģ
ł szczytowe nat
ħŇ
enie, otworzył jeden z nich i wyj
Ģ
ł klasyczny weterynaryjny pistolet
pneumatyczny. Zaczekał, a
Ň
nad jego głow
Ģ
pojawi
Ģ
si
ħ
reflektory l
Ģ
duj
Ģ
cego helikoptera.
Nast
ħ
pnie wzi
Ģ
ł gł
ħ
boki oddech, chwycił si
ħ
drabiny i podci
Ģ
gn
Ģ
ł w gór
ħ
.
Opadł płasko na deski i podniósł głow
ħ
, by si
ħ
przekona
ę
,
Ň
e stra
Ň
nik nadal obserwuje
Jetrangera Bell 206, który zawisł w powietrzu jakie
Ļ
czterysta metrów dalej, a nast
ħ
pnie opadł
w dół, by wyl
Ģ
dowa
ę
na prywatnym l
Ģ
dowisku dla helikopterów. Plecy m
ħŇ
czyzny stanowiły
idealny cel dla pocisku ze
Ļ
rodkiem usypiaj
Ģ
cym, który Carver wystrzelił z pistoletu.
Podbiegł i złapał stra
Ň
nika, nim ten zd
ĢŇ
ył upa
Ļę
, nie chc
Ģ
c nikogo alarmowa
ę
odgłosem
upadaj
Ģ
cego ciała. Usun
Ģ
ł pocisk i wrzucił go do wody. Nast
ħ
pnie udał si
ħ
w kierunku
posiadło
Ļ
ci, szykuj
Ģ
c si
ħ
do wykonania zadania.
Samuel Carver sprawiał,
Ň
e złe rzeczy przytrafiały si
ħ
jeszcze gorszym ludziom. Jego
obecnym celem był czterdziestotrzyletni rodowity Alba
ı
czyk, który nazywał si
ħ
Skender
Visar. Oficjaln
Ģ
nazw
Ģ
tego, czym zajmował si
ħ
Visar, był przemyt ludzi, lecz Carver wolał
bardziej tradycyjne okre
Ļ
lenie jego pracy. Jego zdaniem Alba
ı
czyk był handlarzem
niewolników.
Visar drog
Ģ
morsk
Ģ
sprowadzał w kontenerach ludzi z Chin, Afryki i dawnych krajów
komunistycznych Europy Wschodniej. M
ħŇ
czyzn wysyłał do pracy w polu i zakładach
wyzyskuj
Ģ
cych sił
ħ
robocz
Ģ
do wykonywania prac, które mieszka
ı
cy Zachodu uwa
Ň
ali za
uwłaczaj
Ģ
ce ich godno
Ļ
ci. Kupował kobiety od rodzin tak przera
Ņ
liwie biednych,
Ň
e gotowe
były sprzeda
ę
własnych przyjaciół i krewnych; nast
ħ
pnie biciem zmuszał je do
posłusze
ı
stwa, faszerował dragami i bezlito
Ļ
nie zmuszał do pracy w nale
ŇĢ
cych do niego
burdelach, barach i salonach masa
Ň
u, rozrzuconych po całej Europie i Stanach
Zjednoczonych. Niewielu niewolników było w stanie przetrwa
ę
co
Ļ
takiego dłu
Ň
ej ni
Ň
dwa
lub trzy lata, ale Visar miał to gdzie
Ļ
. Przez ten czas stukrotnie zwracał mu si
ħ
koszt ich
kupna, transportu i
Ň
ało
Ļ
nie skromnego utrzymania. A tam, sk
Ģ
d pochodzili, pozostało ich
jeszcze całe mnóstwo, niezliczone tysi
Ģ
ce.
Niewolnictwo stanowiło dynamicznie rozwijaj
Ģ
c
Ģ
si
ħ
gał
ĢŅ
przemysłu przest
ħ
pczego,
a czerpane z niego zyski szybko doganiały profity z nielegalnego handlu broni
Ģ
i
narkotykami. W pewien sposób ten model biznesu był znacznie zmy
Ļ
lniejszy: karabin albo
gram kokainy mo
Ň
na było sprzeda
ę
tylko raz, a seksniewolnic
ħ
dziesi
ħę
razy w ci
Ģ
gu jednej
nocy. Ale łatwe pieni
Ģ
dze niosły ze sob
Ģ
ostr
Ģ
rywalizacj
ħ
. Visar
Ň
ył w stanie permanentnej
zawodowej paranoi, nieustannie wypatruj
Ģ
c wrogów, czujny wobec ka
Ň
dego potencjalnego
zagro
Ň
enia swej pozycji, rzeczywistego czy te
Ň
wyimaginowanego.
Odpoczywał wła
Ļ
nie na swym pi
ħę
dziesi
ħ
ciometrowym jachcie,
Ň
egluj
Ģ
c wraz z
rodzin
Ģ
po dalmaty
ı
skim wybrze
Ň
u Chorwacji, kiedy si
ħ
dowiedział,
Ň
e jeden z jego
starszych asystentów, Ergon Ali, próbował dobi
ę
targu z konkurencyjnym bossem. Informacja
ta nie była prawdziwa, puszczono j
Ģ
w obieg wył
Ģ
cznie po to, by go zwie
Ļę
, ale odniosła
zamierzony skutek.
Visar wysłał czteroosobow
Ģ
ekip
ħ
do berli
ı
skiego klubu ze striptizem, który słu
Ň
ył
jako baza Alego. Stłukli Alego do nieprzytomno
Ļ
ci kolb
Ģ
mossberga, wrzucili do baga
Ň
nika
mercedesa klasy S, naszpikowali heroin
Ģ
i ruszyli autostrad
Ģ
na południe. Czterna
Ļ
cie godzin
pó
Ņ
niej dotarli do Splitu, miasta na wybrze
Ň
u Chorwacji, które swego czasu stanowiło
ulubione miejsce letniego wypoczynku rzymskich cesarzy. Ludzie Visara ponownie
nafaszerowali Alego dragami, by był cicho, nast
ħ
pnie udali si
ħ
mercem na prom, który
przetransportował ich na wysp
ħ
Hvar. Na promie obok nich stał kamper pełen australijskich
studentów podró
Ň
uj
Ģ
cych po Europie. Trzygodzinn
Ģ
przepraw
ħ
ludzie Visara sp
ħ
dzili w
barze, dorównuj
Ģ
c Australijczykom w ilo
Ļ
ci wypitego piwa. Oprócz nich w barze znajdowała
si
ħ
tylko jedna osoba, siedz
Ģ
ca w k
Ģ
cie: brodaty m
ħŇ
czyzna w znoszonej panamie na głowie,
z lornetk
Ģ
na szyi, s
Ģ
cz
Ģ
cy herbat
ħ
i oboj
ħ
tnie przegl
Ģ
daj
Ģ
cy podr
ħ
cznik po
Ļ
wi
ħ
cony
obserwowaniu ptaków.
Kiedy ludzie Visara dotarli do willi, wrzucili Ergona Alego do piwnicy, zwi
Ģ
zanego i
zakneblowanego. Nie chcieli marnowa
ę
czasu swego szefa, wi
ħ
c przez reszt
ħ
nocy i cały
nast
ħ
pny dzie
ı
bili, razili pr
Ģ
dem i na wpół topili człowieka, który jeszcze niedawno był ich
przyjacielem. Dopiero doszedłszy do przekonania,
Ň
e Ali ju
Ň
, ju
Ň
ma si
ħ
złama
ę
, zadzwonili
do Skendera Visara, by go poinformowa
ę
,
Ň
e wszystko zostało przygotowane na jego
przyjazd. Nim Visar si
ħ
rozł
Ģ
czył, wirnik jego
Ļ
migłowca zacz
Ģ
ł si
ħ
obraca
ę
. Wyje
Ň
d
Ň
ał, by
nada
ę
ostateczny szlif przesłuchaniu Ergona Alego. A Samuel Carver, któremu teraz nie w
głowie było obserwowanie ptaków, czekał na niego.
Carver przykucn
Ģ
ł w cieniu na ko
ı
cu l
Ģ
dowiska. Visar i jego ochroniarz zd
ĢŇ
yli ju
Ň
uda
ę
si
ħ
w stron
ħ
głównego budynku, gdzie na Ergona Alego czekało jego przeznaczenie.
Pilot został kilka minut dłu
Ň
ej, by wszystko powył
Ģ
cza
ę
i sprawdzi
ę
, ale w ko
ı
cu on tak
Ň
e si
ħ
oddalił. Carver zaczekał do chwili, a
Ň
zyskał pewno
Ļę
,
Ň
e jest zupełnie sam, po czym
przemkn
Ģ
ł po l
Ģ
dowisku w stron
ħ
milcz
Ģ
cej maszyny.
Bell 206 był koniem poci
Ģ
gowym nieboskłonu, wprowadzonym do u
Ň
ytku w 1967
roku. Od tamtej pory niewiele si
ħ
zmienił. Tył samolotu składał si
ħ
z długiej belki ogonowej,
na której ko
ı
cu znajdował si
ħ
wirnik ogonowy i statecznik kierunkowy, wystaj
Ģ
ce nad belk
Ģ
i
pod ni
Ģ
niczym przechylone płetwy rekina. Statecznik przytwierdzony był do reszty
helikoptera za pomoc
Ģ
czterech
Ļ
rub, tworz
Ģ
cych prostok
Ģ
t.
Carver zało
Ň
ył r
ħ
kawiczki, si
ħ
gn
Ģ
ł do drugiego woreczka na udzie, wyj
Ģ
ł z niego
klucz francuski i odkr
ħ
cił dwie dolne
Ļ
ruby. Nast
ħ
pnie minipił
Ģ
przeci
Ģ
ł do połowy ka
Ň
d
Ģ
z
nich, znacz
Ģ
co je osłabiaj
Ģ
c. Delikatnie wkr
ħ
cił je z powrotem, bardzo uwa
Ň
aj
Ģ
c, by ich nie
przełama
ę
. Nast
ħ
pnie odkr
ħ
cił dwie górne
Ļ
ruby, dokładnie w taki sam sposób jak dolne. Tym
razem przeci
Ģ
ł je do ko
ı
ca, tu
Ň
przy główkach. Wsadził trzony
Ļ
rub do swego woreczka, po
czym u
Ň
ył niewielkich kawałeczków przypominaj
Ģ
cego kit Blu-Taca, by wsun
Ģę
główki
Ļ
rub
z powrotem do statecznika kierunkowego, dokładnie tam, gdzie znajdowały si
ħ
jeszcze chwil
ħ
wcze
Ļ
niej. Uwa
Ň
ne ogl
ħ
dziny helikoptera ujawniłyby to, co zrobił Carver. Ale dzisiaj
zm
ħ
czony pilot z cał
Ģ
pewno
Ļ
ci
Ģ
jedynie pobie
Ň
nie sprawdzi maszyn
ħ
przed startem.
Carver wykonał cał
Ģ
procedur
ħ
jeszcze raz w my
Ļ
lach, chc
Ģ
c mie
ę
pewno
Ļę
,
Ň
e
uczynił wszystko, co nale
Ň
ało, po czym oddalił si
ħ
w stron
ħ
molo. Kiedy stra
Ň
nik si
ħ
przebudził, po Samuelu Carverze ju
Ň
dawno nie było
Ļ
ladu.
Długo trwało, nim Ergon Ali wreszcie umarł, do samego ko
ı
ca zapewniaj
Ģ
c o swej
niewinno
Ļ
ci i lojalno
Ļ
ci.
ĺ
witało, kiedy Skender Visar wrócił na pokład helikoptera. Był
zm
ħ
czony i zatroskany, obawiał si
ħ
niebezpiecznej, kosztownej wojny gangów i zastanawiał
si
ħ
, kto nast
ħ
pny go zdradzi. Pragn
Ģ
ł wróci
ę
na swoj
Ģ
łód
Ņ
. Pilot nie chciał jeszcze bardziej go
rozdra
Ň
nia
ę
, wi
ħ
c pospiesznie wykonał procedury startowe i jak najszybciej oderwał Bella od
ziemi.
Znajdowali si
ħ
osiem kilometrów od brzegu, gdy zacz
ħ
ły si
ħ
wibracje. Instynkt pilota
nakazywał mu zawróci
ę
, wiedział jednak,
Ň
e Visar by na to nie pozwolił, przyspieszył wi
ħ
c,
by czym pr
ħ
dzej dotrze
ę
do celu podró
Ň
y.
Gdy helikopter przyspieszył, powietrze jeszcze szybciej zacz
ħ
ło omiata
ę
statecznik
kierunkowy, przechylaj
Ģ
c go na boki. Gdyby wszystkie cztery
Ļ
ruby przytwierdzaj
Ģ
ce tkwiły
mocno na swoim miejscu, utrzymałyby statecznik w pionie i bezruchu. Ale jako
Ň
e brakowało
górnych
Ļ
rub, osłabione dolne
Ļ
ruby si
ħ
rozchwiały, w efekcie czego statecznik zacz
Ģ
ł si
ħ
rusza
ę
. I im bardziej pilot przyspieszał, tym mocniej trzepotał statecznik.
Podczas startu helikoptera odst
ħ
p pomi
ħ
dzy statecznikiem a
ĺ
miglem ogonowym
wynosił mniej wi
ħ
cej trzydzie
Ļ
ci centymetrów. Ale wraz z ka
Ň
d
Ģ
wibracj
Ģ
odległo
Ļę
ta
zmniejszała si
ħ
... dwadzie
Ļ
cia pi
ħę
centymetrów... dziesi
ħę
... coraz bli
Ň
ej, a
Ň
statecznik
zderzył si
ħ
z obracaj
Ģ
cymi si
ħ
łopatami ze straszliw
Ģ
sił
Ģ
, natychmiast blokuj
Ģ
c
Ļ
migło
niczym kij od miotły wci
Ļ
ni
ħ
ty pomi
ħ
dzy szprychy w kole. Nagłe i gwałtowne wytracenie
pr
ħ
dko
Ļ
ci oderwało łopatki
Ļ
migła od helikoptera, dwie pozostałe
Ļ
ruby statecznika złamały
si
ħ
niczym grissini, po czym całe usterzenie ogonowe run
ħ
ło do Adriatyku, któremu
promienie wschodz
Ģ
cego sło
ı
ca nadawały niesamowity połysk.
Helikopter zacz
Ģ
ł si
ħ
teraz z coraz wi
ħ
ksz
Ģ
pr
ħ
dko
Ļ
ci
Ģ
obraca
ę
wokół własnej osi.
Skender Visar, który ze spokojem sprawował nadzór nad
Ļ
mierci
Ģ
i upodleniem tak wielu
ludzkich istnie
ı
, na swój nieuchronnie zbli
Ň
aj
Ģ
cy si
ħ
koniec zareagował i
Ļ
cie zwierz
ħ
cym
skowytem przera
Ň
enia. Pilot wył
Ģ
czył po prostu silnik, pozwalaj
Ģ
c głównym
Ļ
migłom
obraca
ę
si
ħ
niczym skrzydłom wiatraka. Na krótk
Ģ
chwil
ħ
przywrócony został spokój. Kabina
przestała wirowa
ę
. Visar u
Ļ
miechn
Ģ
ł si
ħ
słabo w desperackiej próbie zatuszowania własnego
tchórzostwa. Pilot zacz
Ģ
ł wysyła
ę
sygnał mayday, wzywaj
Ģ
c pomocy.
Jetranger Bell 206 poddany autorotacji spada z pr
ħ
dko
Ļ
ci
Ģ
dwudziestu o
Ļ
miu
kilometrów na godzin
ħ
. Je
Ļ
li za sterami znajduje si
ħ
do
Ļ
wiadczony pilot, szanse na wyj
Ļ
cie z
tego cało s
Ģ
spore, nawet w przypadku wodowania. Jednak Carver liczył na co
Ļ
jeszcze.
ĺ
migło ogonowe helikoptera jest zasilane przez wał nap
ħ
dowy, który biegnie od silnika
wzdłu
Ň
belki ogonowej, ale pr
Ģ
d nie mo
Ň
e by
ę
przekazany z wału do
Ļ
migła bez pomocy
skrzyni biegów. Skrzyni
ħ
t
ħ
stanowi ci
ħŇ
ki kawał metalu znajduj
Ģ
cy si
ħ
na jednym ko
ı
cu
belki, pełni
Ģ
cy rol
ħ
przeciwwagi dla kabiny i silnika na drugim ko
ı
cu. Kiedy wi
ħ
c
Ļ
migło
oderwało si
ħ
od helikoptera, wyszarpn
ħ
ło skrzyni
ħ
biegów z miejsca, gdzie była umocowana,
i pozostawiło j
Ģ
zwisaj
Ģ
c
Ģ
z wału nap
ħ
dowego na otwartym ko
ı
cu zniszczonej belki
ogonowej. Pozostała w takiej pozycji przez dziesi
ħę
, mo
Ň
e pi
ħ
tna
Ļ
cie sekund, ci
Ģ
gni
ħ
ta w dół
przez sił
ħ
grawitacji i smagana wiatrem. Nast
ħ
pnie poł
Ģ
czenie z wałem nap
ħ
dowym zostało
przerwane i skrzynia biegów doł
Ģ
czyła do spadaj
Ģ
cych do morza szcz
Ģ
tków maszyny.
Pozbawiony jej wagi Jetranger utracił wszelkie pozory równowagi. W jednej
sekundzie pilot spogl
Ģ
dał w niebo; w nast
ħ
pnej znajdował si
ħ
twarz
Ģ
do morza, za
Ļ
helikopter
nie był ju
Ň
działaj
Ģ
cym samolotem, lecz trumn
Ģ
ze szkła i metalu, gwałtownie spadaj
Ģ
c
Ģ
w
stron
ħ
wzburzonej wody. Pilot miał w uszach jedynie szale
ı
czy p
ħ
d powietrza i
Ļ
miertelnie
przera
Ň
ony wrzask Skendera Visara.
Samuel Carver spał twardo, gdy zgin
Ģ
ł przemytnik ludzi. Kilka godzin wcze
Ļ
niej
dopłyn
Ģ
ł do wypo
Ň
yczonej motorówki, któr
Ģ
zacumował tu
Ň
za cyplem zatoki, w której
usytuowana była willa Visara.
ĺ
ci
Ģ
gn
Ģ
ł piank
ħ
, wytarł si
ħ
i wło
Ň
ył d
Ň
insy oraz lu
Ņ
n
Ģ
bawełnian
Ģ
koszul
ħ
. Nast
ħ
pnie wrócił do miasteczka na Hvarze, gdzie si
ħ
zatrzymał,
zacumował motorówk
ħ
i zjadł pó
Ņ
n
Ģ
kolacj
ħ
w restauracji z widokiem na morze. Zamówił
grillowane owoce morza i butelk
ħ
schłodzonego posip cara, młodego białego wina z
[ Pobierz całość w formacie PDF ]